Zo trokken zij die dag voor de laatste keer de deur dicht van het huis in Salatiga en togen naar Semarang, waar zij de plechtige herbegrafenis bijwoonden en vervolgens naar Tandjong Perak scheurden.
Daar gingen zij aan boord, met al hun aardse bezittingen in één plunjebaal en één koffer. Maar dat interesseerde hen geen moer!!
Het allerbelangrijkste waren die twee kleine hummels op hun armen, dat zij alle ellende hadden overleefd en dat ze bij elkaar waren.
Voor het laatst namen ze afscheid van hun vaderland, op weg naar nieuwe avonturen.
En behalve nog twee prachtige kinderen, nichtje Rose en neefje Jan, kwamen die avonturen er volop.