MARINUS.
Gisteren was ik bij Marinus in het ziekenhuis. We spraken over diepe donkere en schitterend heldere dingen. We spraken over alles wat ons bindt. Over het mooie avontuur op De Dam op 15 augustus. Hij is Peggy en haar vrijwilligers zo dankbaar. Hij is iedereen zo dankbaar voor de lieve wensen en het medeleven dat hij voelt.

We spraken over Magelang, over de Merapi, over de mooie meisjes in Temanggoeng.
We spraken over Pa van der Steur en ineens een bekentenis… 
‘weet je dat ik altijd bang geweest ben voor die grote man met witte baard! Maar ook weer niet, want ik voelde de goedheid die hij uitstraalde!’

We spraken over Sorong en Henk van Andel.
En natuurlijk over de PAPUA’S die wij zo liefhebben en die we zo gruwelijk in de steek hebben gelaten. Ik had wat foto’s meegenomen uit zijn tijd tussen de Papua’s in de jungle. Hij heeft ze gemaakt en ze zijn terug te vinden in het boek ‘Met kapmes en kompas door Nieuw-Guinea’ van Jan van Eechoud. Amsterdam, 1953. Toevallig mijn geboortejaar. Hij was weer even terug!