Ik heb net de laatste bladzijde van jouw boek uit. Ik heb het achter elkaar uitgelezen, zo gepakt was ik door het verhaal. Diep onder de indruk van de geschiedenis van jouw familie.
Wat een levenskracht, veerkracht toonden jouw ouders. Ongelooflijk wat zij hebben moeten doormaken. De verschrikkingen die jouw moeder heeft moeten doorstaan tijdens en helemaal na de oorlog.
Mijn moeder heeft ons wel wat verteld over het Jappenkamp en de tijd erna. Jouw moeder en mijn moeder zaten vlak bij elkaar in Ambarawa in het kamp. Ook de moeder van Wouter, (mijn man) heeft in Ambarawa gezeten. Haar meisjesnaam is Otto. In het boek komt ook een juffrouw Otto voor. Wout zijn oudste broer is in Meester Cornelis geboren. Zo toevallig allemaal. Zo zijn er een aantal overeenkomsten.
Ik heb het boek met grote aandacht en respect gelezen. Er zat voor mij zoveel herkenning in, de woorden en gebruiken die mijn moeder ook hanteerde. Je hebt jullie geschiedenis prachtig beschreven met zoveel liefde voor je ouders.
Ik hoop dat veel mensen het zullen lezen zodat er meer begrip komt voor het lijden van de Indische bevolking tijdens en na de Japanse bezetting. Misschien een idee om Mark Rutte een exemplaar te aan te bieden (hij heeft een Indië achtergrond).
Het maakt mij trots dat je mijn vader in dit heroïsche verhaal een prominente plaats hebt gegeven. Zo herkenbaar voor mij dat hij een kerststalletje maakte voor je moeder.
Hij was voor altijd verbonden met Indië, net als jij met Nieuw Guinea.
MARIJKE BENSE-VAN GEFFEN
Dochter van Dick van Geffen, redder van Stans in boek